قلمکاری صفویه و قاجار تا امروز
قلمکاری حتی تا اواخر دوره قاجار نیز وجهه و ارزش خود را حفظ نموده بود ولی دیگر با ورود به چند دهه اخیر، به روشنی سیر افول و تحریف در اجرای این صنعت شروع شد.
به عبارت دیگر قلمکاری اصیلی که در دوران صفویه هنری نفیس و درباری به حساب می‌آمد با آغاز دوران قاجاریه و تغییرات بنیادینی که در نگرش به هنر و صنایع وابسته ایجاد شد، کم‌کم ضمن تلفیق با هنر چاپ دستی یک قدم از اصالتش فاصله گرفت و شاید همین دلیلی باشد که این هنر در آن زمان تا حدی توانست به خانه قشر خاصی از طبقه نسبتاً مرفه جامعه ورود پیدا کند و این به خاطر اجرای طرح اولیه توسط کلیشه‌های چوبی بود که به مراتب فرایند تولید و بالطبع قیمت محصولات را تغییر می‌داد؛ اما بعد از آن با ایجاد بستر تولید انبوه محصولات (به شکل کاملاً چاپی و بوسیله مهر و قالب) نه تنها هیچ اثری از قلمکاری واقعی به جای نماند، بلکه اندک‌اندک تحریف و روایت‌های غلطی درخصوص این هنر پا گرفت؛ تا جائی که حتی تا همین چند سال پیش نیز عموم متخصصین و متولیان هنر نیز علم و اشراف صحیحی بر دو هنر کاملاً متمایز قلمکاری و چاپ‌دستی از لحاظ تکنیک اجرا نداشتند!!!